The Icarus Factor

Poprzedni odcinek:
„Time Squared”

Star Trek: Następne pokolenie
sezon 2

Następny odcinek:
„Pen Pals”

Komandor Riker otrzymuje ofertę dowództwa na statku Ares, lecz szkolić go do misji ma jego ojciec. W międzyczasie załoga pomaga Worfowi w obchodach ważnej rocznicy w życiu Klingona.

Streszczenie[]

Prolog[]

Enterprise-D zmierza do Bazy Gwiezdnej Montgomery na konsultacje techniczne z powodu drobnych anomalii w odczytach. W maszynowni komandor porucznik Data podkreśla przy obecnych tam kapitanie Jean-Lucu Picardzie, komandorze Williamie Rikerze i starszym mechaniku Geordim La Forge, że anomalie nie są znaczące i możliwa jest ich korekta z poziomu statku, bez konieczności angażowania pomocy z zewnątrz. Ponieważ jednak kapitan otrzymał powiadomienie o niezbędnych zmianach w kadrze, co oznacza potrzebę zatrzymania się w Bazie na 12 godzin, można od razu skorzystać z usług obsługi technicznej tam się znajdującej. Riker jest zdziwiony informacją o zmianach, gdy jednak pyta o szczegóły, kapitan dostaje informację o dotarciu do Bazy Gwiezdnej. Picard prosi komandora o dołączenie do niego w sali odpraw, gdy skończy oględziny maszynowni.

W sali odpraw kapitan wspomina pierwsze spotkanie z Rikerem oraz wykonany przez niego trudny manewr ręcznego dokowania sekcji spodka Enterprise. Picard chwali komandora za tamten wyczyn oraz oznajmia, że Riker został wytypowany do objęcia dowództwa nad statkiem Ares, którego obecny kapitan przechodzi na emeryturę. Komandor zauważa, że statek ten znajduje się w sektorze Vega-Omikron, oddalonym o kilka miesięcy podróży. Kapitan potwierdza, dodając, że odkryto tam prawdopodobnie nową formę życia, co Riker ma zweryfikować. Mimo że komandor ma jeszcze 12 godzin na podjęcie decyzji, Picard już gratuluje przyszłemu kapitanowi.

Akt I[]

Na mostku kapitan zleca zajęcie miejsca na orbicie oraz informuje Rikera o cywilnym specjaliście ze znajomością granicznych regionów, który ma wprowadzić komandora w szczegóły misji Aresa. Picard tajemniczo dodaje, że odprawa będzie interesująca i życzy mu dobrej zabawy, co wzbudza podejrzliwość u komandora.

Komandor Riker przychodzi do transportera nr 3, gdzie teleportuje się… jego ojciec, Kyle Riker. Z racji 15-letniej przerwy w kontaktach Riker nie jest zachwycony widokiem rodzica. Po zdawkowej wymianie zdań prosi chorążego obsługującego transporter, by wezwał ochronę do eskorty dla zacnego gościa.

W międzyczasie chorąży Wesley Crusher dogania porucznika Worfa na korytarzu i z podekscytowaniem komentuje spotkanie Rikera ze swoim ojcem. Gdy chłopak porusza kwestię nieżyjącego ojca Worfa oraz własnego (również poległego), Klingon reaguje nieco bardziej agresywnie, niż zwykle. Skłania to młodego Crushera do skonsultowania jego zachowania z Geordim i Datą w maszynowni, oficerowie są jednak zajęci pilnowaniem kręcących się tam techników z Bazy Montgomery (ku poirytowaniu Geordiego). Tak czy siak, Data również zauważył dziwne “rozstrojenie” u Klingona, sugeruje więc Wesleyowi obserwację Worfa w celu zarejestrowania wszelkich oznak nietypowych dla niego reakcji.

W Dziesiątym Dziobowym Riker pije przy stoliku z O’Brienem, rozmawiając o kłopotach, jakie potrafi sprawić rodzina. Wówczas do kantyny wchodzi ojciec Rikera, który zdaje się być dość znany – wita go kilku oficerów, w tym główna oficer medyczna, doktor Katherine Pulaski, która nawet całuje mężczyznę, ku zszokowaniu jego syna. Para siada przy stoliku i rozmawia, po chwili podchodzi do nich komandor Riker. Pulaski zaprasza komandora do dołączenia do nich, mężczyzna jednak poniekąd wypomina jej, że nie wspominała o znajomości z jego ojcem, samemu Kyle’owi zaś szorstko oznajmia gotowość do odprawy, po czym wychodzi z Dziesiątego Dziobowego.

Akt II[]

W Dziesiątym Dziobowym Kyle Riker i doktor Pulaski kontynuują rozmowę o starych, dobrych czasach. Doktor wyjawia, że trzykrotnie była zamężna, ojciec Rikera sugeruje zaś, że sami mogliby być też świetną parą. Wówczas główna oficer medyczna przypomina mężczyźnie o jego twardym, nieustępliwym charakterze, który niektórym się podoba, dla innych jest jednak trudny – na przykład dla jego własnego syna.

W międzyczasie Data i Geordi przychodzą do kantyny w celu obserwacji Worfa, w którą wrobił ich Wesley, tłumacząc się potrzebą odrobienia lekcji. Gdy zamyślony Klingon patrzy przez okno, Data sugeruje Geordiemu, że być może cierpi na samotność. Proponuje zapewnienie Worfa o ich przyjaźni. Przeczuwając katastrofę, Geordi wysyła samego Datę na zwiad. Android podchodzi do Klingona i rozpoczyna rozmowę o oparciu, jakie Worf ma w swoich kolegach, ten jednak “z szacunkiem” krzyczy do Daty, by zostawił go w spokoju.

W swojej kwaterze Riker przegląda zdjęcia z własnego dzieciństwa na Alasce. Przychodzi do niego Worf z prośbą o wzięcie go ze sobą na misję Aresa; Klingon podkreśla, że może tam zaistnieć okazja bohaterskiej śmierci. Komandor mówi jednak, że nie podjął jeszcze decyzji, po czym zmierza na odprawę do ojca.

W sali odpraw Kyle Riker czeka już na syna, licząc na możliwość porozmawiania z nim o sprawach rodzinnych; komandor skupia się jednak wyłącznie na temacie misji. Gdy okazuje się, że całość materiału znajduje się na nośniku danych i mogła zostać przekazana zdalnie, ojciec Rikera zwierza się z chęci pojednania się z synem. Riker odrzuca symboliczną rękę wyciągniętą na zgodę i bez słowa wychodzi z sali.

Akt III[]

W ambulatorium Kyle Riker towarzyszy doktor Pulaski w opiece nad pacjentami. Wówczas przychodzi doradca Deanna Troi, którą to główna oficer medyczna przedstawia mężczyźnie. Ojciec Rikera od razu poznaje, że kobieta jest Betazoidem, gdy zaś Pulaski szybko odchodzi, Kyle zdaje sobie sprawę, że padł ofiarą ustawki. Deanna wyraża swoją chęć pomocy mężczyźnie z nękającym go problemem, ten zaś podkreśla, że chciałby móc pogodzić się z synem, lecz nie wie, jak to osiągnąć, skoro nie widzi ani odrobiny zainteresowania pojednaniem z jego strony. Troi daje mu do zrozumienia, że komandor ceni sobie szczerość, nie fałszywą pokorę, którą jego ojciec zdaje się okazywać; prosi również Kyle’a o zastanowienie się, dlaczego tak zazdrości synowi kariery, skoro sam też osiągnął wiele, oraz czy współzawodnictwo z własnym potomkiem to dobry pomysł. Nieco zbulwersowany, Riker senior zarzeka się o zakończeniu tego rozdziału w swoim życiu oraz o czystej chęci pomocy synowi w trudnej misji, którą, jego zdaniem, komandor na pewno przyjmie z racji podobieństwa charakterem do ojca.

Tymczasem komandora Rikera w jego kwaterze odwiedza kapitan Picard z zapytaniem o jakiekolwiek niejasne kwestie nowej misji. Riker uznaje zadanie za klarowne, upewnia się jednak co do zdolności lingwistycznych pierwszego oficera Aresa, Flaherty. Kapitan informuje, że oficer ten przy ich ostatnim spotkaniu biegle władał 40 językami, w tym romulańskim, klingońskim, giamońskim i stroyeriańskim, i jest w stanie niemal natychmiast przyswoić każdą komunikację werbalną, co będzie bardzo przydatne w sektorze Vega-Omikron. Wówczas do kwatery puka ojciec Rikera. Na widok kapitana od razu dziękuje mu za skuteczne dowództwo nad synem oraz dopytuje o jego gotowość do podejmowania własnych decyzji w charakterze kapitana statku, którą to Picard potwierdza. Kyle prosi o możliwość zamienienia kilku słów z synem na osobności. Gdy Picard opuszcza kwaterę, Riker mówi, że sam podejmie decyzję, bez wpływu ojca. Kyle pyta, nad czym się zastanawia, po czym oznajmia swoją gotowość do pomocy. Komandor stwierdza, że skoro od 15. roku życia radzi sobie sam, teraz też da radę; jego ojciec każe mu wówczas oszczędzić gadki o trudnym dzieciństwie.

W maszynowni Geordi i Data zastanawiają się, czy La Forge nie popełnił jakiegoś błędu przy wprowadzaniu danych do komputera, gdy podbiega do nich Wesley, obwieszczając znalezienie przyczyny złego nastroju Worfa. Na podstawie danych z bazy kulturowej Klingonów chłopak doszedł do wniosku, że Worf ma tego dnia 10. rocznicę wieku wstąpienia - ważnego rytuału łączącego się z obrzędem inicjacji, oznaczającego nowy etap duchowych osiągnięć Klingonów. Jako że rocznica oznacza świętowanie z rodziną oraz innymi Klingonami, których jednak na Enterprise brak, Worf musi czuć się odizolowany społecznie i kulturowo. By nie zapraszać teraz przypadkowych Klingonów na pokład, Geordi, Data i Wesley postanawiają zaprogramować holodek pod kątem odpowiedniej ceremonii.

W ambulatorium Riker przychodzi do doktor Pulaski z przeprosinami za wcześniejszy zarzut w Dziesiątym Dziobowym. Kobieta pyta, czy komandor zna powód, dla którego jego ojciec nigdy ponownie się nie ożenił. Zdaniem Rikera żadna kobieta nie chciała kogoś z takim ego, lecz tutaj główna oficer medyczna od razu deklaruje, że ona z chęcią wyszłaby za jego ojca. Opowiada komandorowi, jak Kyle, jako cywilny strateg doradzający Flocie Gwiezdnej podczas konfliktu z Tholianami, był jedyną osobą, która przetrwała atak Tholian na bazę gwiezdną. Widząc jego walkę o przetrwanie, kobieta zakochała się w nim, z wzajemnością. Małżeństwo nie wchodziło jednak w grę; gdy Riker sugeruje, że to ze względu na karierę ojca, doktor Pulaski radzi mu pozbyć się emocjonalnego bagażu przed objęciem dowództwa nad Aresem.

Akt IV[]

W maszynowni Data, Geordi i Wesley omawiają szczegóły przygotowania ceremonii dla Worfa. Geordi z niepokojem słucha, jak android opowiada o klingońskich kijach bólu, używanych w celu sprawdzenia siły duchowej Klingona poprzez fizyczne cierpienie; starszy mechanik nie cieszy się na myśl o patrzeniu na ból Worfa, jednak Data oznajmia, że jako jego “rodzina”, powinni być tego świadkiem.

W gabinecie do kapitana przychodzi Riker, wciąż rozważający kwestię przyjęcia awansu na kapitana Aresa. Picard nie ma zamiaru podejmować decyzji za komandora, jednak oferuje przedstawienie mu za i przeciw. Kapitan podkreśla prestiż wiążący się ze stanowiskiem pierwszego oficera Enterprise – flagowego statku całej Gwiezdnej Floty; Ares jest z pewnością mniej znany, plus misja ma odbywać się w dalekim zakątku galaktyki, lecz byłby to statek Rikera, wszystko na nim opierałoby się na jego decyzjach, co, jak podkreśla Picard, daje nieporównywalną satysfakcję. Komandor opuszcza kapitana, stwierdzając potrzebę przemyślenia sprawy.

W maszynowni porucznik O’Brien dopytuje Geordiego i Datę o postęp analizy zewnętrznych techników. La Forge wyraża niezadowolenie samym faktem, że ktokolwiek podejrzewa usterkę i testuje jego systemy pod tym kątem. Data podkreśla, że nic nie zostanie wykryte, ponieważ usterka nie istnieje, zaś sprawdzanie maszynowni przez innych specjalistów uznałby za obraźliwe, gdyby nie był profesjonalistą i niezdolnym do odczuwania emocji androidem. Wychodząc z maszynowni, O’Brien zostaje zaczepiony przez Wesleya, który prosi go o przyjście na przyjęcie-niespodziankę dla Worfa o 17:00.

Komandor Riker przychodzi do gabinetu doradcy Troi, by się pożegnać. Kobieta próbuje początkowo zachować profesjonalizm, po chwili jednak emocje biorą górę i łamiącym się głosem pyta Rikera, czy jest smutny, prawdopodobnie z powodu perspektywy przebywania w zupełnie innym sektorze niż Deanna. Gdy mężczyzna potwierdza swój smutek, Troi przytula go i zaczyna płakać. Po jakimś czasie Riker wraca do swojej kwatery, przed której drzwiami czeka na niego jego ojciec. Kyle chce porozmawiać przed teleportacją z powrotem do bazy o 21:00. Riker zaprasza go bez słowa do środka, zaraz po zamknięciu drzwi każe mu jednak opuścić statek. Wywiązuje się sprzeczka, w wyniku której ojciec i syn postanawiają rozstrzygnąć swój konflikt na ringu anbo-jyutsu w sali gimnastycznej na pokładzie 12.

Akt V[]

Doktor Pulaski przywołuje Kyle’a Rikera do swojego gabinetu w ambulatorium. Kobieta uważa pomysł walki z własnym synem za niedorzeczny, ojciec Rikera argumentuje jednak, że nie będą walczyć przecież na śmierć i życie, poza tym uprawiali anbo-jyutsu odkąd komandor skończył 8 lat.

W holodeku Data, Geordi, Pulaski, O’Brien i Wesley przyglądają się odwzorowanej ze szczegółami przez komputer klingońskiej komnacie rytuału wstąpienia. Podczas gdy Geordi powątpiewa, czy ceremonia faktycznie jest konieczna, Data prosi komputer o wygenerowanie niezbędnego personelu; pojawia się wówczas ośmiu Klingońskich wojowników dzierżących kije bólu, stojących na podwyższeniu wzdłuż krótkiego korytarza. Podczas gdy O’Brien opowiada, jak był świadkiem eksplozji głowy pięciotonowego, egzotycznego zwierzęcia na skutek porażenia tym kijem, Deanna prowadzi zniecierpliwionego Worfa do holodeku. Klingon podkreśla, że nie ma ochoty na “gry i zabawy”, kobieta zapewnia go jednak, że nie będzie zawiedziony, gdy zobaczy, co na niego czeka. Dodaje również, że zarówno ona, jak i reszta jego przyjaciół na pokładzie, wiedzą o dzisiejszej rocznicy; Worf odbiera to z niemałym szokiem, gdyż informacje kulturowe tego typu są raczej trzymane w sekrecie. Gdy dochodzą do holodeku, Deanna zostawia Worfa samego, nie mając najwidoczniej ochoty uczestniczyć w obrzędzie. Klingon otwiera drzwi i z niedowierzaniem przygląda się komnacie. Geordi życzy mu szczęśliwej rocznicy, Data pyta zaś, czy mogą rozpocząć. Worf oznajmia swoją gotowość i, wypowiadając ceremonialne kwestie, przechodzi przez korytarz przy akompaniamencie bólu wywołanego przez klingońskie kije. Obecnym gościom ciężko jest na to patrzeć, w pewnym momencie doktor Pulaski chce już pomóc Klingonowi, lecz O’Brien ją powstrzymuje. Worf przechodzi całą próbę, na końcu pada i dziękuje przyjaciołom.

W sali odpraw Deanna Troi czeka na doktor Pulaski, która przychodzi i oznajmia, że Worf jest zdrowy i szczęśliwszy niż kiedykolwiek. Kobiety następnie rozmawiają o bezsensownym pokazie siły między Rikerem a jego ojcem, który właśnie ma miejsce, oskarżając o zamieszanie “niedojrzałą, męską naturę”.

W sali gimnastycznej Riker i jego ojciec, w strojach i z kijami do anbo-jyutsu, przystępują do pojedynku, który odbywa się z zasłoniętymi oczami. Komandorowi udaje się zrzucić ojca z ringu, po czym wypomina mu śmierć matki, sugerując, że to Kyle powinien był umrzeć. Mężczyźni walczą dalej, w pewnym momencie ojciec wykonuje niedozwolony ruch, który Riker rozpoznaje z dzieciństwa - okazuje się, że Kyle od zawsze oszukiwał, bo nie chciał, żeby syn zbyt łatwo go pokonał i stracił zainteresowanie sztuką walki. Rozmawiają o śmierci matki Rikera oraz o trudnościach, jakie ojciec ma w wyrażaniu uczuć od tamtego czasu, i ostatecznie przytulają się na zgodę.

Kapitan Picard wchodzi z turbowindy na mostek i od razu otrzymuje informację od Worfa, że zespół techników z bazy teleportował się z powrotem do swojej siedziby. Okazuje się, że zasugerowali dokładnie to samo rozwiązanie, co Data, czyli przeprogramowanie systemu na inne zmienne, co jakoś nie zaskakuje ani androida, ani kapitana. Picard zakłada, że komandor Riker przyjął ofertę awansu i informuje o tym oficerów, jednak wówczas na mostek przychodzi Riker. Oficer prosi o pozwolenie na zostanie na stanowisku pierwszego oficera Enterprise, z czego wszyscy się cieszą. Riker zleca kurs na Beta Kupsic z prędkością warp 5, w odpowiedzi na pytanie Picarda o powód swojej decyzji zaś argumentuje ją osobistymi pobudkami.

Pamiętne cytaty[]

~~rozbudowa~~

Gościnna obsada[]

... jako ...

Specjalna gościnna rola[]

... jako ...

Pozostała obsada[]

... jako ...

Zewnętrzne odnośniki[]